Twórcy
|
Tytul
|
| Brak danych | Czarny kot |
| muzyka: Edward Pałłasz, słowa: Maria Terlikowska | Cygańska ballada |
| muzyka: Jan Ptaszyn Wróblewski, słowa: Agnieszka Osiecka | Dom w malwy malowany |
| muzyka: Andrzej Kurylewicz, słowa: Agnieszka Osiecka | Ene, due, rabe |
| muzyka Juliusz Loranc, słowa: Wiesław Dymny | Gdy zmęczeni wracamy z pól |
| muzyka: Aleksander Bem, słowa: Jerzy Kleyny | Grajmy sobie w zielone |
| muz.: Katarzyna Gärtner, sł.: Jerzy Kleyny | Hej, dzień się budzi |
| muz.: Zbigniew Ciechan, sł.: Jerzy Litwiniuk | Idzie świt |
| muz.: Andrzej Kurylewicz, sł.: Agnieszka Osiecka | Jak dobrze mieć sąsiada |
| muz.: Antoni Skorupka, sł.: Anna Brzozowska | Kapitańskie tango |
| muz.: Juliusz Loranc, sł.: Jonasz Kofta | Kwiat jednej nocy |
| muz.: Jacek Mikuła, sł. Jerzy Kleyny | Muzykalny zegar |
| muz.: Andrzej Zieliński, sł.: Magda Czapińska | Nie lubię tej piosenki |
| muz.: Marian Zimiński, sł.: Wojciech Młynarski | Pajacyk |
| muz.: Jacek Mikuła, Marzena Mikuła; sł.: Jan Tadeusz Stanisławski | Pani, ty jesteś urocza |
| muz.: Henryk Wojciechowski, sł.: Leszek Aleksander Moczulski | Po świecie chodzą zakochani |
| muz.: Jan Ptaszyn Wróblewski, sł.: Stefan Friedmann | Rosołek |
| muz.: Seweryn Krajewski, sł.: Krzysztof Dzikowski | Szary kolor twoich oczu |
| muz.: Henryk Wojciechowski, sł.: Jan Tadeusz Stanisławski | Tango zalotne – przeleć mnie |
| muz.: Juliusz Loranc, sł.: Jonasz Kofta | To ziemia |
| muz.: Janusz Sikorski, sł.: Bogdan Chorążuk | U pradziadka z patefonu |
| muz.: Wojciech Trzciński, sł.: Agnieszka Osiecka | Zagrajmy w kości jeszcze raz |
| muz.: Ryszard Poznakowski, sł.: Maciej Chabry | Złote O |
| muz.: Antoni Gorecki, sł.: Bogdan Chorążuk | Złoty ekspres |
Alibabki - tak to było...
Rok założenia zespołu 1963 - Rok rozwiązania 1988
Alibabki (Ali-Babki) – polski żeński zespół wokalny założony zimą 1963 roku przez Zbigniewa Ciechana i Jana Rysińskiego, projekt zespołu został obmyślony na przełomie lat 1963/1964. Początkowo Alibabki śpiewały prawie wyłącznie piosenki harcerskie, jednak później rozwinęły zarówno repertuar, jak i styl wykonywania utworów.
Żeński zespół wokalny utworzony zimą 1963 r. w Warszawie z członkiń Chóru Związku Harcerstwa Polskiego, prowadzonego przez Władysława Skoraczewskiego. Zadebiutował jako Sekstet Wokalny w styczniu 1964 r. podczas I Krajowego Sympozjum Muzycznego Związku Harcerstwa Polskiego w Przemyślu, gdzie przybrał nazwę Ali-Babki. Pierwszy skład: Anna Dębicka, Krystyna Grochowska, Sylwia Krajewska, Anna Łytko, Wanda Orlańska i Alina Puk. Po raz pierwszy pod nazwą Ali-Babki wystąpił publicznie w Radiowej Giełdzie Piosenki w lutym 1964 r. Do 1968 r. działał pod patronatem Związku Harcerstwa Polskiego, później usamodzielnił się. Początkowo śpiewał piosenki harcerskie, ale dzięki staraniom opiekunów artystycznych stworzył własny repertuar i styl.
Kierownictwo muzyczne zespołu sprawowali: Jan Rysiński, Zbigniew Ciechan (1964), Juliusz Loranc (1964–1969 i od 1974 r.), Bernard Kawka (1969), Henryk Wojciechowski (1970–1973). W latach 1969–1973 często zmieniał skład, doszło nawet do powstania konkurencyjnej grupy. Fakt ten był powodem precedensowego w historii polskiej muzyki rozrywkowej procesu sądowego o prawo do nazwy, przywróconej założycielkom zespołu. W 1974 r. wznowił działalność, początkowo w kwintecie, później w sekstecie w składzie: Wanda Orlańska-Borkowska, Ewa Dębicka-Brzozowska, Anna Dębicka-Czaplicka, Agata Dowhań, Krystyna Grochowska, Sylwia Krajewska.
Koncertował i nagrywał samodzielnie w kraju i za granicą, m.in. w ośrodkach polonijnych USA oraz Kanady. Towarzyszył na estradzie, a także w nagraniach wielu solistom. Wystąpił w filmach TV pt. Wariacje na pięć kamer, Koncert na 707 ulic i Kulig oraz w recitalach telewizyjnych oraz teledyskach, zrealizowanych w Okręgową TV w Poznaniu, Warszawie, a także we Wrocławiu. Jest bohaterem hasła w telewizyjnej wersji Leksykonu Polskiej Muzyki Rozrywkowej (odcinek 1 w reżyserii Ryszarda Wolańskiego). Dokonał licznych nagrań archiwalnych dla Polskiego Radia oraz do filmów animowanych i bajek dla dzieci. Zdobył następujące nagrody:
— nagrodę specjalną za piosenkę pt. Idzie świt na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej Opole ’64,
— II nagrodę za utwór Gdy zmęczeni wracamy z pól oraz nagrodę rzeczową na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej Opole ’65,
— nagrodę prasy za wykonanie piosenki To ziemia na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej Opole ’68,
— I nagrodę za Kwiat jednej nocy oraz honorową odznakę zasłużony dla miasta Opola na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej Opole ’69,
— nagrodę czytelników „Głosu Wybrzeża” na Międzynarodowym Festiwalu Piosenki Sopot ’69,
— Kryształowy Kamerton za całokształt działalności artystycznej na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej Opole ’88
Kierownictwo muzyczne zespołu sprawowali: Jan Rysiński, Zbigniew Ciechan (1964), Juliusz Loranc (1964–1969 i od 1974 r.), Bernard Kawka (1969), Henryk Wojciechowski (1970–1973). W latach 1969–1973 często zmieniał skład, doszło nawet do powstania konkurencyjnej grupy. Fakt ten był powodem precedensowego w historii polskiej muzyki rozrywkowej procesu sądowego o prawo do nazwy, przywróconej założycielkom zespołu. W 1974 r. wznowił działalność, początkowo w kwintecie, później w sekstecie w składzie: Wanda Orlańska-Borkowska, Ewa Dębicka-Brzozowska, Anna Dębicka-Czaplicka, Agata Dowhań, Krystyna Grochowska, Sylwia Krajewska.
Koncertował i nagrywał samodzielnie w kraju i za granicą, m.in. w ośrodkach polonijnych USA oraz Kanady. Towarzyszył na estradzie, a także w nagraniach wielu solistom. Wystąpił w filmach TV pt. Wariacje na pięć kamer, Koncert na 707 ulic i Kulig oraz w recitalach telewizyjnych oraz teledyskach, zrealizowanych w Okręgową TV w Poznaniu, Warszawie, a także we Wrocławiu. Jest bohaterem hasła w telewizyjnej wersji Leksykonu Polskiej Muzyki Rozrywkowej (odcinek 1 w reżyserii Ryszarda Wolańskiego). Dokonał licznych nagrań archiwalnych dla Polskiego Radia oraz do filmów animowanych i bajek dla dzieci. Zdobył następujące nagrody:
— nagrodę specjalną za piosenkę pt. Idzie świt na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej Opole ’64,
— II nagrodę za utwór Gdy zmęczeni wracamy z pól oraz nagrodę rzeczową na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej Opole ’65,
— nagrodę prasy za wykonanie piosenki To ziemia na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej Opole ’68,
— I nagrodę za Kwiat jednej nocy oraz honorową odznakę zasłużony dla miasta Opola na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej Opole ’69,
— nagrodę czytelników „Głosu Wybrzeża” na Międzynarodowym Festiwalu Piosenki Sopot ’69,
— Kryształowy Kamerton za całokształt działalności artystycznej na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej Opole ’88
„Byłyśmy Cykadami, potem Alibabkami”
– Nasze pierwsze stroje to były rzecz jasna mundurki harcerskie z zawiązanymi na szyi czerwono–białymi chustami, spiętymi kluczem wiolinowym. To był nasz znak rozpoznawczy – ...mówią Alibabki.
Wanda Orlańska-Borkowska i Ewa Korczyńska
„Łączyłyśmy śpiewanie ze studiowaniem albo zdawaniem matury”
– Pamiętam jak jedna z profesorek powiedziała do Ani: „Dembicka ja ciebie widziałam na koncercie w Opolu wieczorem. Jak to się dzieje, że ty jesteś dzisiaj na sali?”. Musiała się biedna nie tylko wyrabiać na pociąg, ale też w nim uczyć – opowiadają Alibabki.
A teraz zgadywanka, przyjemna zgadywanka: sposród czterech Pań Alibabek... pierwsza i druga to Wanda Orlańska-Borkowska i Ewa Korczyńska. A te dwie pozostałe Panie Alibabki, o jasnych włosach... jak się nazywają?
Wywiad z Alibabkami
Piosenki innych wykonawców, z którymi Alibabki śpiewały w chórkach tworząc tło muzykalne...
„Bo z dziewczynami”
„Bossa nova do poduszki”
„Cień Wielkiej Góry”
„Dojeżdżam”
„Dziwny jest ten świat”
„Jednego serca”
„Jest taki samotny dom”
„Jeszcze zima”
„Odpływają kawiarenki”
„Port piratów”
„Pożegnanie poetki”
„Remedium”
„Staruszek świat”
„Szalony koń”
„Śpiewam, bo muszę”
„Wielka woda”
„Wszystko mi mówi, że mnie ktoś pokochał”
„Z kopyta kulig rwie”
„Za każdy uśmiech twój”
„Zegarmistrz światła”
„Bo z dziewczynami”
„Bossa nova do poduszki”
„Cień Wielkiej Góry”
„Dojeżdżam”
„Dziwny jest ten świat”
„Jednego serca”
„Jest taki samotny dom”
„Jeszcze zima”
„Odpływają kawiarenki”
„Port piratów”
„Pożegnanie poetki”
„Remedium”
„Staruszek świat”
„Szalony koń”
„Śpiewam, bo muszę”
„Wielka woda”
„Wszystko mi mówi, że mnie ktoś pokochał”
„Z kopyta kulig rwie”
„Za każdy uśmiech twój”
„Zegarmistrz światła”
